Tot de grootste ergernissen van deze tijd behoren buren.
Lawaai, soms over en weer, is vaak een bron van geweldige ruzies.
Dat geldt binnenshuis maar datzelfde geldt ook voor buiten bij aan elkaar grenzende tuinen.
Tuinen worden steeds kleiner, terrassen met bijbehorende barbecues en buitenkeukens steeds groter en de komst van een nieuwe hond of iPod wordt bij buren veel minder gewaardeerd dan bij de eigenaar. Velen durven nauwelijks de tuin in wanneer ook de buren buiten zijn. De mooiste tijd is de vakantieperiode als de hele buurt naar het zuiden is want dan heb je even een paar weken stilte voor jezelf. Binnenshuis kun je lawaaiproblemen voor een groot deel oplossen door vloeren en wanden te isoleren, maar buiten is dat lastiger. Toch is het mogelijk om ook hier de overlast aanzienlijk te verminderen.Bel mij terugStuur door naar collega
Hoe geluid werkt
Veel tuinen worden van elkaar gescheiden door een haag, door een planken schutting waar je links en rechts doorheen kijkt of, heel populair tegenwoordig, door een gaaswerk met klimop. Dit is wel voldoende om elkaar niet te zien, maar je hoort wel alles van elkaar. Om te weten welke maatregelen je kunt nemen om lawaaioverlast te verminderen moet je begrijpen hoe het werkt.
Geluid is een golfverschijnsel in de lucht met een golflengte tussen een paar centimeter en enkele meters. Hoge tonen hebben een korte golflengte, lage tonen een lange. Het golfverschijnsel is te vergelijken met de rond uitwaaierende golven die ontstaan wanneer je een steen in het water gooit, alleen golft water over een vlak oppervlak en geluid driedimensionaal, vanaf de geluidsbron dus naar alle richtingen. Geluidsgolven gaan bovendien veel sneller. Wanneer golven onderbroken worden door er bijvoorbeeld een obstakel voor te zetten, ontstaat achter het obstakel een soort ‘schaduw’. Doordat de golven wat om het obstakel heen zullen buigen gebeurt dit alleen als het obstakel veel groter is dan de lengte van de golf. Hoge geluiden met een kortere golf hebben dus veel eerder een schaduw dan lage geluiden en daardoor hoor je bijvoorbeeld van muziek de bassen en de lage tonen al in de verte, maar pas de fluiten wanneer je dichter bij bent gekomen. Een andere eigenschap van golven is dat ze kunnen worden teruggekaatst. Wanneer de kring in het water de overkant bereikt dan komen de golven terug en verspreiden zich verder. Precies zo gaat het met geluid. De terugkaatsende golven zijn de galm in de kerk en de echo in de put. In de schaduw van het geluid is het stil.
Afmeting en plaats
Allereerst moet je dus voor een geluidsschaduw zorgen en dat kan het eenvoudigst door middel van een scherm. Daarbij zijn drie aspecten van belang, de afmetingen van het scherm, de plaats van het scherm en de aard van het scherm. Over het algemeen is het toegestaan om zonder vergunning langs de grens van de achtertuin een afscherming te plaatsen tot twee meter hoog. Maak het scherm dus twee meter hoog en zo lang mogelijk. Hoe hoger en hoe langer het is, hoe groter het effect. Vanwege het ‘ombuigende’ effect van geluid heeft het weinig zin om korte stukken te zetten of onderbrekingen in de wand te maken. De plaats van het scherm is van belang. Om een zo groot mogelijk effect van de ‘schaduw’ te krijgen zijn er twee mogelijkheden. De eerste is het scherm zo dicht mogelijk bij de grens van de tuin te zetten daar waar het terras van de buren vlak achter ligt. Om die reden worden bij autowegen geluidsschermen dicht langs de wegen gezet. De tweede optie is plaatsing zo dicht mogelijk bij het eigen terras zodat je zelf in de ‘schaduw’ van de wand kunt zitten. Zorg dan wel dat de wand groot genoeg is of aansluit bij de hoek van het huis of bij het schuurtje want anders gaat het effect verloren. De slechtste plaats voor een scherm is precies halverwege de bron van het geluid en de ontvanger. Een scherm dat geluidschaduw moet bewerkstelligen moet een zeker volume en massa hebben. Een tuinmuur is vaak mooi en degelijk maar ook kostbaar. Voor het gewenste schaduweffect is een houten schutting van een paar centimeter dik of een betonschutting in principe voldoende, maar er mogen geen gaten of kieren inzitten.
Terugkaatsing
Een ander belangrijk aspect is dat het geluid door een harde wand wordt teruggekaatst: door buurhuizen, een schuurtje of een wand op de andere grens. Ook allerlei andere voorwerpen kaatsen geluid terug en verspreiden het. Terugkaatsend geluid is veel moeilijker te weren dan direct geluid. Maar er is toch wel wat aan te doen. In vervolg op geluidsschermen langs autowegen zijn er ook kleinere schermen ontwikkeld voor de tuin met een min of meer poreus oppervlak dat geluidsgolven grotendeels absorbeert. Het is dus het beste om aan weerszijden van de tuin zo’n scherm te zetten en nog veel beter is het als de hele straat het doet. In plaats van de meestal prullerige plankenwandjes zou iedere nieuwbouwbuurt van geluidschermen moeten worden voorzien. Dat kost wel wat meer maar heel wat stress en ruzie zou worden voorkomen, en dat scheelt weer behoorlijk in de ziektekosten.
Tot slot
Uit onderzoek is gebleken dat lawaai gemaakt door aardige mensen veel minder storend is dan van mensen waar je een hekel aan hebt. Je kunt dus ook je buren aardig gaan vinden en wie weet hoe leuk het dan is om het geblaf van hun nieuwe hondje te horen.
Geschreven in 2010 door Hans Veldhoen, tuinarchitect bij Buro Mien Ruys
